Frank van Tellingen
Fide-Meester

door Nathanaël Spaan, 18 oktober 2021



Een jonge Frank (links) met meesterlijke blik, uitkomend voor RSR Ivoren Toren.

Onze eerste ontmoeting was op de Walenburgerweg. Een vriendelijk ogende jongen vroeg waar nummer 31 was. Die vraag kon ik toen met een grapje beantwoorden: naast nummer 29 denk ik. Of, je bent toch niet verdwaald, waarom hield je je niet aan je moeders rok vast, of kon je daar niet bij? Natuurlijk wees ik hem op ernstige wijze het gebouw met nr. 31 op de gevel, ons clublokaal. Hier begon voor Frank zijn indrukwekkende carrière die kort geleden met een heuse FM-titel werd bekroond. Na René Tiggelman is Frank de tweede speler die bij de jeugd van RSR Ivoren Toren is begonnen en een titel heeft behaald (althans bij mijn weten). Een paar noemenswaardige punten uit het leven van Frank.

Bij hoogtepunten in een carrière horen natuurlijk ook dieptepunten. Een van Franks dieptepunten vond plaats in Spijkenisse. In zijn jonge jaren stond Frank aldaar aan kop in een eendagstoernooi. Bij het ingaan van de laatste ronde had hij alle sterke spelers gehad. De speler die hij zou treffen in de laatste ronde was bijzonder omdat deze tot de slechtste schakers van Nederland behoorde. Al twintig jaar lang had hij een rating van 1200. Hij speelde het spel voor het spel. Jenseits Verlust und Gewinn zou Nietzsche zeggen. Fanatieke schakers zullen zo'n instelling nooit begrijpen van spelers die lachend uit de doeken doen welk geniaal offer hun tegenstander hier speelde. Toen Frank tegen de beste man speelde, trad bij Frank het fenomeen faalangst op. Bij elke zet ebt het vertrouwen in eigen kunnen weg en op magistrale wijze wist hij de partij te verliezen. Na de partij stormde hij huilend van kwaadheid naar buiten. Een moeder van een van onze jeugdspelers maakte zich zorgen om Frank, zodoende ging ik op zoek naar Frank in de donkere krochten van Spijkenisse. Verstopt in een hoekje vond ik hem alwaar ik wat troostends zei, in de trant van: Joh, het is maar een spelletje, later zul je Fide-meester worden en vergeten dat je van de slechtste schaker van Nederland hebt verloren.

We hebben beiden filosofie gestudeerd. Frank specialiseerde zich in Wittgenstein. Wittgenstein was een taalfilosoof en hield zich onder andere bezig met de vraag wanneer er van een hoop zand sprake was, bij twee, of drie korreltjes. Heel interessant natuurlijk. Zelf hield ik me bezig met ethiek met teksten die meer tot de verbeelding spreken: Was soll nicht alles meine Sache sein! Vor allem die gute Sache, dann die Sache Gottes, die Sache der Menschheit, der Wahrheit, der Freiheit, (...) und tausend andere Sachen. Nur meine Sache soll niemals meine Sache sein. De eerste die raadt van welke filosoof dit citaat is, krijgt van mij een drankje.

Frank koos uiteindelijk om docent te worden en wel in een mooie taal: Duits. De taal der filosofen en natuurlijk die van de opera. We hebben het wel eens gehad over wat de mooiste Duitse woorden zijn. Wat Franks keuze was, weet ik niet meer. Enkele mooie Duitse woorden: Wolkenkuckucksheim, Dämmerungsstille en Glanzgefunkel.

Frank heeft ook nog andere specialiteiten, een ervan is het blindschaken. Onderstaande foto is gemaakt toen Frank tegen dertien borden blindsimultaan gaf. In het begin ging het af en toe mis, maar daarna kwam hij goed op gang. Score: -4, +5 en 4 remise.


Frank blind aan zet bij de Waagtoren

Frank zei later tegen me dat twintig borden wel haalbaar was. Als het zover is, nodigen we hem op de club uit en spelen we aan alle borden 1...b6. en daarna de loper naar b7 of a6. Eens kijken of hij dan alles uit elkaar kan houden.

In ieder geval gefeliciteerd met je titel Frank, en op naar meer.