|
Don’t blame it on the sunshine door Bas Muntslag, 8 april 2025 Zaterdag 5 april was een zonnige lentedag. Het was zo’n dag die uitnodigt om eens lekker de barbecue op te stoken of om op de fiets te stappen. Was dat misschien de reden dat maar liefst negen van onze 24 vaste KNSB-spelers zich hadden afgemeld? Nee, natuurlijk niet! De redenen varieerden van AZ-Feyenoord tot toetsweek tot ziekte tot “ik ben net geëmigreerd”. Wat daar ook van zij, het leidde tot verwoede last-minute pogingen van mij en Jason om toch maar onze teams vol te krijgen. Omdat voor het eerste het meeste op het spel stond, traden zij compleet aan. Het tweede en derde moesten helaas beiden een bord leeglaten. Zonder onze invallers had het echter erger kunnen zijn. Daarom nogmaals dank aan de zeven invallers die hun zaterdagplannen hebben opgeofferd om de eer van ons cluppie hoog te houden. Het derde ging op bezoek bij Schaakmat Westland 2 in De Lier. De Lier is een plaatsje van ca. 12.000 inwoners. Dat past dus zo’n 50 keer in Rotterdam. Toch heeft het twee teams in de KNSB-competitie spelen. Het eerste team speelt zeer verdienstelijk in de derde klasse. Het tweede team speelt in onze klasse 5I. Hun beider teams traden overigens volledig aan. Dan het wedstrijdverslag Schaakmat Westland 2 – RSR Ivoren Toren 3: ’s Ochtends had ik de teamleider van de tegenstander al laten weten dat we maar met 7 man zouden opkomen en dat we bord 8 leeg zouden laten. Een van hun mannen (Rob van Lom) kon dus lekker de tomaten in de kas water geven en tegelijkertijd een punt laten bijschrijven: 0-1. Op bord 7 was Alt als volgende klaar. Alt had ik op vrijdagavond laat nog weten te strikken om de volgende dag te spelen. Hij had wel eerder jeugdtoernooien gespeeld met het rapidtempo, maar dit werd zijn eerste partij in het klassieke tempo van 90 minuten + 30 seconden increment. Ik had hem verteld dat hij nu alle tijd had om bij elke zet een blundercheck te doen, vervolgens tot tien te tellen en daarna nog na te denken over al zijn jeugdzondes. Alt vertelde me achteraf dat dat goed gelukt was, want hij had voor zijn lange partij maar liefst 30 volle minuten gebruikt! Zijn moeder zal blij zijn te horen dat hij als dertienjarige kennelijk niet veel jeugdzondes had om te overdenken. In ieder geval heeft hij die 30 minuten goed besteed. In de opening moest hij een centrumpion laten door een aantal nare penningen. Maar in het eindspel vocht hij zich terug met een actieve toren en stond hij op een gegeven moment zelfs iets beter. En dat tegen een opponent die de hoogste rating had van alle De Lierenaars. Alts uitstekende debuut maakte het ½-1½. Op bord 6 speelde tweede invaller Ed met zwart. Ed kwam met de schrik vrij omdat zijn tegenstander materiaalwinst over het hoofd zag. Hij geeft zelf commentaar: Wit speelde de vertraagde Alapin verdediging. Op de vierde zet maakte zwart een kapitale fout die wit over het hoofd zag. Het herstel van de fout was niet perfect en had tot verlies van een pion moeten leiden, maar ook dit werd door wit over het hoofd gezien. Zwart vervolgens ging stug in de verdediging door het openen van de stelling te voorkomen. De stelling werd in de loop van de tijd als een harmonica dichtgeschoven. De zwarte slechte loper werd geruild tegen de goede loper van wit. In een stelling waarin alleen alle pionnen, de torens en natuurlijk de koningen nog op het bord stonden, was meer dan remise niet haalbaar. 1-2. Op bord 1 speelde ikzelf tegen de topscorer (5 uit 6) van de tegenstander. Het werd een partij met veel gemanoeuvreer. Zoals voetbalcommentatoren plegen te zeggen: “Een echte partij schaak”. Pas op de 14e zet werden de eerste pionnen geruild en op de 21e zet weerstond ik de verleiding om de beste zet te spelen en weer iets te slaan. De stelling na de 20e zet zag zo uit:
Tussenstand: 2-2. Simon speelde op bord 2 met zwart een nieuwe opening. Hij geeft zelf commentaar op zijn partij:  FEN: 1r1qr1k1/pp3pp1/2pb1n1p/3pNbn1/3P4/1P1NP2P/PB2BPP1/2RQ1RK1 w - - 0 1 Al mijn stukken stonden klaar voor een aanval op de koning, en ik offerde een paard voor twee van de koningspionnen. 1... Pxh3? (beter om een van de paarden naar e4 te brengen) 2. gxh3 Lxh3 3. Pf4 Lxf1 4. Dxf1 en al zijn stukken stonden goed dichtbij de koning, waardoor mijn aanval niets meer opleverde. Dit gaf me later echter wel de mogelijkheid om met Da5 zijn damevleugel binnen te komen, maar hij was sneller met zijn aanval:  FEN: 1r2r1k1/pp4p1/2pb1pNp/3p4/3PnN2/1P1BP3/qB3PQ1/1R4K1 b - - 0 1 Ik dacht een stuk te winnen met 1... Pd2, maar onderschatte zijn tegenaanval 2. Ph5 op mijn koning. Ik moest dus 2... Pe4 terug. Uiteindelijk moest ik mijn paard opofferen na f4. Gelukkig heeft de manoeuvre Lf8-g7 genoeg mijn koning beschermd om de dame terug te brengen. Doordat zijn pionnen voor de koning waren verdwenen, kon ik uiteindelijk eeuwig schaak geven. 2½-2½. Wijnand kwam op bord 3 na een moeizame opening tegen voornaamgenoot Wijnand Heijkoop (1823) in het voordeel:  FEN: 6k1/p1Q4b/4pn2/1p1p2q1/2pPp1P1/2P1P3/PP2B1N1/5K2 w - - 0 1 Het rekenmonster geeft hier zelfs + 3,5 aan. Hoe nu verder ...... ik besloot de pion a7 met schaak op te halen Db8+ Kg7 en Dxa7+ Kh6. Nu vond zwart een veilig heenkomen voor zijn koning en ik zag mijn voordeel als sneeuw voor de zon verdwijnen omdat de dame minder actief werd. Uiteindelijk werd het remise. Welke zet was wel goed? Pf4, stuk activeren met aanval op e6! Stand: 3-3. Esko is de enige speler die dit seizoen alle 7 wedstrijden heeft gespeeld. Na een moeizame start is hij de laatste rondes lekker op dreef. Op bord 4 kon hij dit keer afwikkelen naar een pionneneindspel waarbij hij een verre vrijpion had. Heel goed gezien en ook heel goed afgemaakt: 4-3. Invaller Shakir twijfelde gelukkig geen moment toen ik hem vroeg om in te vallen. Onderweg in de auto bekeek hij nog wat youtube videootjes over ideeën om te offeren in de opening. Omdat zijn tegenstander een Stonewall opzet koos, kwam daar in de praktijk helaas niets van. Ergens in het middenspel verloor Shakir een a-pion. Aangezien zijn tegenstander een statische pionnenstructuur had met onder andere een dubbelpion kon hij daar niet echt van profiteren. Door middel van een kwaliteitsoffer laat in het eindspel creëerde zijn tegenstander echter twee verbonden vrijpionnen. Dat was nog steeds wel remise, maar doordat Shakir zijn koning op pad stuurde om op pionnenjacht te gaan, moest zijn toren de vrijpionnen in z’n eentje tegenhouden. En daar zijn torens nu eenmaal bijzonder slecht in. Daarmee werd de eindstand 4-4. Dat was een uitslag waarmee iedereen in tevredenheid op het terras of in de kas van de zon kon gaan genieten.
|
Schaakvereniging RSR Ivoren Toren
(sinds 1919)