|
Opgewekt de winterstop in door TL Bas, 26 december 2022 Zaterdag 17 december 2022 mocht het tweede KNSB-team op bezoek bij de buren. Erasmus 2 ontving ons in een gezellige zaal vol met kerstversiering. Voor de start van de wedstrijd werden handen van bekenden geschud en verhalen uit de doos opgerakeld. Aan de sfeer zou het dus niet liggen. Op papier is Erasmus 2 een pittige tegenstander die zomaar een team met een gemiddelde rating van ca. 1800 kan opstellen. Wij waren dan ook op volle sterkte aangetreden. Erasmus trad zelf niet aan in de sterkste opstelling vanwege drie uitvallers en omdat Leo Verhoeven op het laatste moment moest invallen in hun eerste. Leo had zich uitgebreid voorbereid op Homayoun en zal die openingnieuwtjes dus op iemand anders moeten botvieren. Simon zat dit keer een bord hoger op bord 7. Ik had hem vantevoren verteld dat hij niet hoefde te winnen en dat remise ook prima was. Daar leek het heel lang ook op af te stevenen. Simon bleef echter dapper doorspelen en dat wierp ook z’n vruchten af. Zijn tegenstander zag een onderste rij tactiek over het hoofd. Dit maakte meteen een einde aan zijn ongeslagen reeks van 10 partijen: 0 - 1. Van Jason werd eigenlijk wel verwacht dat hij zijn wit- en ratingvoordeel op bord 3 zou uitnutten. Jason bereikte volgens eigen zeggen echter niets tegen het betonschaak van ijzervreter Van ‘t Hoenderdaal. Toen Jason er lucht van kreeg dat we voor stonden, bood hij als een haas remise aan om de rest van de wedstrijd als toeschouwer te aanschouwen: ½ - 1½. Nu Leo Verhoeven gepromoveerd was naar bord 5 van Erasmus 1, had teamleider Ruud Neumeijer hun vaste bord 8 speler (Cor van As) op bord 1 tegen Homayoun opgesteld. Vantevoren was Homayoun verteld dat zijn te verwachte tegenstander (Leo Verhoeven) waarschijnlijk voor een solide remise zou willen gaan. Homayoun kwam een paar minuten later binnen en had niet door dat hij tegen iemand anders speelde. Hij ging er dus hard in en snel werd duidelijk dat remise niet een van de te verwachte uitslagen was. Cor spartelde dapper tegen, maar uiteindelijk werd het punt binnengehaald: ½ - 2½. Een uitgebreide analyse van Alda’s partij is op de site van Erasmus te vinden. Ik zat naast Alda en mijn korte samenvatting van de partij was dat zodra Alda voorstond en het tijd was om in Italiaanse voetbal termen “de partij dood te maken”, bij Alda de drang naar actief galleryplay helaas de overhand kreeg en haar tegenstander (Jan de Korte) eigenlijk het volle punt had moeten scoren. Jan was gelukkig tegen die tijd al aan de Hertog Jan en tekende indachtig de kerstsfeer de vrede: 1 - 3. Op bord 5 had ik een makkelijke middag. Mijn tegenstander verloor een paar tempi in de opening doordat zijn dame werd opgejaagd (Wat waren die gouden regels ook alweer??). Als straf moest hij een stuk geven. Bij juist spel had hij had daar volgens Stockfish nog best goede compensatie voor kunnen krijgen. Dat juiste spel kwam echter niet op het bord: 1 - 4. Aan Sander de eer om het tweede matchpunt binnen te halen. Op het moment dat ik klaar was met mijn partij wikkelde Sander af naar een lopereindspel met een pluspion. Het leek nog wel een klusje om dit te converteren. Een paar onnauwkeurigheden van zijn tegenstander maakten het wel wat makkelijker: 1 - 5. Wijnand had zwart op bord 6 en maakte zijn partij ook best spannend. Zijn tegenstander sloeg op een onbewaakt moment met zijn loper in op h7. Wijnand zag zich gedwongen om met zijn koning uit te wijken naar f8. Aangezien zijn tegenstander een toren op de e-lijn had staan, was het lange tijd billenknijpen voor de zwarte vorst. Met duwen, trekken en sleuren kon Wijnand toch afwikkelen naar een stelling waarin juist de witte koning onder vuur lag. Met een paar mooie truukjes trok Wijnand het volle punt naar zich toe: 1 - 6. Als laatste was Bahman op bord 8 klaar. Lange tijd gaf ik geen cent voor zijn stelling. Zijn zwarte loper op g7 was zich ook al letterlijk een hoedje geschrokken: de pionnen h7-g6-f7 die normaal de koning veel bescherming bieden, stonden op een gegeven moment op h6, g5 en f6. Wit had lang gerokeerd en het tochtte ook nog eens gevaarlijk over de witte velden terwijl de zwarte gefianchetteerde loper werkeloos toe keek. Maar ja, de rest van het bord was ook een onoverzichtelijke chaos en Bahman houdt kennelijk van dit soort stellingen. Zijn tegenstander beet zich voortdurend stuk op alle aantrekkelijke opties die net niet bleken te werken. En uiteindelijk bleek het engeltje op Bahmans schouder voldoende voor een half punt: 1½ - 6½. Een afgetekende zege. Hopelijk revancheert Erasmus zich na de winterstop tegen een van de andere teams in de poule. Verslag van Erasmus hier.
|
Schaakvereniging RSR Ivoren Toren
(sinds 1919)