|
De dag dat alles misging door TL Bas, 29 december 2024 Zou het kunnen dat in plaats van vrijdag de 13e, zaterdag de 14e eigenlijk de ongeluksdag is? Zaterdag 14 december was dat voor het eerste KNSB-team in ieder geval wel. Vóór de wedstrijd tegen Zuid Limburg 2 stonden we nog verrassend gedeeld eerste in onze poule. Onze tegenstanders op deze middag waren echter vastberaden om de nederlaag te wreken, die we hun noorderburen uit Venlo in de vorige ronde hadden toegebracht. In de dagen voorafgaand aan de wedstrijd hadden zij daartoe een gewiekst plan opgesteld. Vergezeld met duizendmaal excuses, liet de teamleider van Zuid Limburg de wedstrijdleider weten dat hij het tweede bord leeg moest houden. “In mijn dertig jaar als teamleider is dit nog nooit gebeurd. Ja, het klopt wel dat Zuid Limburg zes teams in de KNSB heeft, maar na een lange vergadering met alle teamleiders hebben we besloten dat het tweede maar met zeven spelers moest komen opdagen. En ja, ik heb afgelopen week het hele Limburgse, Duitse en Belgische achterland gebeld, maar niemand wilde mee naar Rotterdam.” En nu kan je natuurlijk zeggen: “mooi dan sta je toch 1-0 voor?” Maar zo simpel is dat niet. Ten eerste kon onze topscorer van ons team en misschien wel de grootste liefhebber van het schaakspel, Ilias, geen leuk potje schaken. Hij was zo verbaasd en teleurgesteld dat hij wel twintig minuten sip en vol ongeloof naar z’n bord bleef staren, tegen beter weten hopend dat er toch nog een tegenstander zou komen opdagen. Ten tweede heeft het team dat een bord leeglaat het voordeel dat ze zelf het bord kunnen kiezen dat ze leeg laten. Heel leep werd bord 2 leeggelaten. Dat is het bord waar zij zwart hadden en waar ze een sterke tegenstander verwachtten. Ik mocht als teamleider mijn opstelling natuurlijk niet meer aanpassen. En uiteraard hadden onze Limburgse vrienden zich al de hele week op deze situatie mentaal kunnen voorbereiden. Ze wisten dat ze begonnen met een achterstand en dat er een tandje bij moest worden gezet. Terwijl de concentratie aan onze kant verslapte. Het is als in voetbal: als er iemand met rood af wordt gestuurd, doen de overgebleven 10 nog harder hun best en het gevaar voor het team van 11 is, dat ze hun kansen overschatten. En dat scenario ontvouwde zich ook voor ons op die ongelukkige zaterdag de 14e. Moet de KNSB net als de Belgische schaakbond dan toch maar boetes gaan invoeren voor het onaangekondigd leeglaten van een bord? Ik weet het niet. Uiteraard heeft heel schakend Nederland hier al online allerlei oplossingen voor aangedragen. Tot zover mijn Mourinho-achtige klaagzang. Dan kort het verslag. Ilias bracht zoals gezegd in minuut 1 al het eerste punt binnen. Dit was voor Anshul en Bent reden om in een vroeg stadium de strijdbijl al te begraven. Remise pakken met zwart als het team voorstaat. Dat kan toch geen foute keuze zijn? Tja. Het bracht de stand in ieder geval op 2-1. Vanaf dat moment ging het echter hard de verkeerde kant op. Als eerste blunderde Dylan met minimale tijd op de klok een potremise stelling naar de gallemiezen: 2-2. Mees volgde dit slechte voorbeeld door zijn plusstelling te veranderen in een gelijke stelling en vervolgens naar een verloren toreneindspel: 2-3. Ayah had op bord 6 met wit de sterkste speler tegen zich. Die bleek helaas een maatje te groot: 2-4. Op dat moment leek het toch nog 4-4 te gaan worden. Nathanael en Joaquin stonden allebei immers veel beter tot gewonnen. De gifbeker moest echter tot op de bodem worden leeggedronken. Joaquin kon zijn twee pionnen voorsprong in het eindspel niet verzilveren en moest zetherhaling toelaten om niet zelf in een matnet verstrikt te raken. Na een paar onnauwkeurigheden van Nathanael kon zijn tegenstander met eeuwig schaak remise forceren. Eindstand 3-5. Een wedstrijd om snel te vergeten. Op naar de tweede seizoenshelft!
|
Schaakvereniging RSR Ivoren Toren
(sinds 1919)