|
548 kilometer per bordpunt door TL Bas, 21 oktober 2024 Heeft iemand van RSR Ivoren Toren in het verleden hevige ruzie gemaakt met de KNSB? Komt de competitieleider wellicht uit 020? Wat de reden ook moge zijn, feit blijft dat het eerste dit seizoen zodanig is ingedeeld dat we in totaal 1000 kilometer per persoon moeten reizen om alle uitpotjes te spelen. Onze eerste uitwedstrijd was vorige week zaterdag bij de Arnhemsche Schaakvereeniging. Een ritje van in totaal 240 kilometer. Wat waren de verwachtingen vooraf? ASV is een sterke tegenstander. Dus het zou lastig worden. Ook al omdat we niet met het vaste team speelden. Zo speelde Asnhul voor Joaquin. Bent had mij de dag tevoren laten weten dat hij zich niet helemaal lekker voelde, maar hij had goede hoop er toch bij te zijn. Dik een uur voor de start van de wedstrijd, bleek Bent toch niet fit genoeg. In plaats van lekker de zaterdageditie van de krant te lezen, stelde ik mezelf dan maar op. Hoewel ik met zwart behoorlijk goed uit de opening kwam, koos ik het verkeerde plan. De stelling vroeg om actie op de damevleugel. Ik schoof het daar juist dicht en werd overrompeld op de koningsvleugel: 0 - 1. Lucas speelde tegen de kandidaatmeester (CM) Wouter Terlouw. Een knap kundig knaapje van dertien jaar. Wouter klaagde achteraf dat Lucas als een vampier al het leven uit de partij had gezogen. Dat is wat mij betreft een prima plan tegen een tactisch monster met 200 punten meer. Tussenstand ½ - 1½. Joost speelde in de eerste ronde tegen een behoorlijk behendige deerne van vijftien jaar. U weet wel: die partij waar Joost ondanks zijn karatemoves toch door z’n klok ging. Dit keer speelde hij tegen Oscar, een vervaarlijk vaardig ventje van twaalf jaar. Toen dat menneke nog tien was, heb ik ‘m een keer hardhandig van het bord gezet onder het mom: “Beat them while they’re young”. Helaas winnen dit soort talenten pak ‘m beet 200 punten per jaar aan sterkte. Ondanks het feit dat Joost op momenten zeer goed tot gewonnen stond, trok hij aan het kortste eind: ½ - 2½. Mees’ tegenstander vertelde hem steels bij het begin van de partij dat hij al drie jaar niet had geschaakt. Een knap staaltje psychologische oorlogsvoering die zijn uitwerking niet miste. Mees dacht dat hij met een gepensioneerde GM te maken had en accepteerde nog voor de tijdscontrole remise: 1 - 3. Anshul en zijn tegenstander speelden zo’n lekkere pot schaak waar alle klassieke regels van het spel in de wind werden gegooid. De eerste zetten: 1. g3 h5. Ook tijdens de rest van de partij vlogen de Leela-zetten je ook om de oren. Na zoveel chaos is remise ook de enige juiste uitslag: 1½ - 3½. Dylan had op een gegeven moment de vis bijna op het droge, totdat de vis een ruk aan de hengel gaf en Dylan zelf in het water belandde: 1½ - 4½. Onze grote lichtpunten waren Ilias en Ayah. Ilias pakte het volle punt in een hoteldebotel partij waar de Stockfishwaardering schommelde tussen +6 en -7. Ayah schoof haar partij netjes in het eindspel uit. Uiteindelijk waren we er toch dichterbij dan we dachten. Maar de schrale troost voor de totaal gereden som van 8 x 240 kilometer is slechts 3½ bordpunt.
|
Schaakvereniging RSR Ivoren Toren
(sinds 1919)