|
Voetbal is oorlog. Schaken is net voetbal. door TL Bas, 22 april 2024 Afgelopen zaterdag speelde het eerste KNSB-team tegen onze noorderburen in het chique Hillegersberg. De echte beslissingen in onze poule waren al gevallen: wij waren al kampioen, zij waren al zeker van een plek ruim boven de degradatiestreep. Maar bij een derby staat natuurlijk vooral de eer op het spel. En helaas moet ik u daarom berichten dat de eer van de laatste overwinning van het seizoen naar onze buren is gegaan. Wat is de verklaring voor dit verlies? Gebrek aan motivatie waar Jason in zijn verslag over schreef? Ik denk het eigenlijk niet. Het vroege tijdstip? De gedachten bij Feyenoord-NEC of bij de F1 in China? Waarschijnlijk ook niet. Schaken is af en toe net voetbal: Erasmus was gewoon net iets scherper in de afwerking en benutte de kansen beter. Ik doe verslag van de wedstrijd in omgekeerde bordvolgorde: Bord 8: Joaquin kreeg met zwart een Engels-achtige stelling op het bord. Wit probeerde hartstochtelijk op de damevleugel door te breken. Joaquin speelde op een gegeven moment de mooie multifunctionele zet De8, waarmee hij op twee flanken speelde. Samen met z’n loper op d7 vormde dit een batterij tegen wits a-pion op a4. Hierdoor moest wit stukken naar de damevleugel dirigeren. Zodra wits stukken daar aangekomen waren, vloog Joaquins dame echter naar h5 om daar leiding te geven aan de koningsaanval. De koning werd uitgerookt en Joaquins punt was binnen. Hiermee is hij onze topscorer geworden met 7½ uit 9. En gedeeld topscorer in de poule met IM Mark Timmermans. Een ware topprestatie van Joaquin in zijn debuutjaar in het eerste! Bord 7: Michael kreeg vrij snel een droomstelling op het bord. Het probleem was dat Michael door het vroege tijdstip zelf ook nog wat dromerig was. De gemiste kansen stapelden zich op. Helaas bleek een oude voetbalwijsheid hier van toepassing: Je moet schieten, anders kun je niet scoren. En als je zelf niet scoort, dan doet de tegenstander het. Michael is in zijn zelfanalyse wat te hard voor zichzelf. We moeten immers niet vergeten dat Michael dit seizoen ook een paar hele mooie potten gewonnen heeft.
Bord 6: Op het bord van Nathanael ontspon zich een complex middenspel waarbij beide partijen moeite hadden om ruimte
te vinden voor hun loperpaar. Doordat de stelling zo dicht was, beten de lopers zich stuk op betonnen pionnenketens. Uiteindelijk
bleek er voor beide heren geen doorkomen aan en werd de vrede getekend. Na een valse start in de eerste ronde heeft Nathanael het
seizoen afgesloten met een uitstekende score van 6 uit 9. Bord 5: Homayoun kreeg snel in de opening een positioneel lastige, waarschijnlijk objectief verloren stelling op het bord. Zijn tegenstander offerde een pion voor een voorsprong in ontwikkeling. Homayouns koning bleef in het midden, terwijl de stelling behoorlijk open was. Homayoun had mogelijk inspiratie gehaald uit het stukje op de site van Erasmus over het Dodo-Indisch. Op een gegeven moment stonden namelijk al zijn pionnen op de derde rij. Het mocht helaas niet baten. Net op het moment dat Homayoun een beetje onder de druk uit leek te komen, maakte zijn tegenstander het sterk af. Homayoun had een betere afsluiting van het seizoen verdiend. Hij begon heel goed met vier uit vier. En daar zaten overwinningen bij die ook heel belangrijk voor het team waren. Bord 4: Lucas streed voor de wedstrijd met Joaquin om de topscorers-prijs. Dit keer kwam hij niet verder dan remise. Zijn actievere stukken gaven in een TPP vs TLP eindspel wel voldoende compensatie voor een pion, maar niet meer dan dat. Lucas blijft daarmee ongeslagen op een supermooie score van 7 uit 9. Bord 3: Joosts handelsmerk is om eindspelen te melken. In een eindspel dat menigeen allang remise had gegeven, bleef hij het zettenlang proberen. En misschien had hij hier en daar kansen om er ietsje meer uit te halen. Uiteindelijk moest ook Joost toch erkennen dat uit een steen geen water te persen valt. Met zijn plusscore was Joost dit seizoen een zeer stabiele factor op de hogere borden. Bord 2: Dylan wikkelde snel af naar een dame-loos middenspel. Rond de tijdcontrole begon het er steeds slechter uit te zien. Zijn tegenstander bleef de druk er op houden. Uiteindelijk probeerde Dylan nog met een offer zijn tegenstander op het verkeerde been te zetten. Dat lukte helaas niet. Ondanks dit verlies had Dylan een prima seizoen met een tpr van 2200+. Bord 1: Mees nam het op tegen de oud-wereldkampioen correspondentieschaak FM Gert Timmerman. Mees gaf een strategische masterclass en speelde zijn tegenstander flink zoek. Maar Gert bleef op allerlei manieren tegenspel zoeken en Mees kon deze gouden kans niet benutten. De rijke ervaring van Gert was op het einde voldoende voor het redden van de remise. Hieronder de laatste zetten.
Dus we hebben weliswaar de slag om Hillegersberg verloren, maar de strijd om het kampioenschap gewonnen. Dat hebben we nog fijn gevierd
in de favoriete pizzeria van Graziano Pellè op de Bergse Dorpsstraat. Ondanks het verlies en alle flauwe grappen van de obers bracht het
lekkere eten toch een glimlach op ieders gezicht. Op naar de tweede klasse!!
|
Schaakvereniging RSR Ivoren Toren
(sinds 1919)