|
Gevecht der clubkampioenen door TL Bas, 26 november 2023 Afgelopen zaterdag speelde het eerste in de KNSB-competitie thuis tegen Schaakklub Souburg. De laatste keer dat ze bij ons op bezoek kwamen, was in het seizoen 2021/2022. Het was het seizoen dat ondergetekende nog vast teamlid van het eerste was. Ik speelde toen op bord 7 tegen Paul van Rooijen. Het was ijskoud in de Banier en ik was als laatste klaar rond een uur of 7. Zetherhaling toegelaten in een gewonnen stelling. Eindstand was toen 4-4. Ik hoopte dat ik die ellendige ervaring achter me kon laten en het allemaal van een afstandje kon gaan bekijken, terwijl ik zelf in het derde zou gaan spelen. Helaas bepaalde het lot anders. Mees appte me die zaterdagochtend dat hij zich ziek moest afmelden. Het tweede had natuurlijk geen vervanger voor ons beschikbaar aangezien Jason als een struise moederkloek over zijn teamgenoten waakt. Ook een wanhopig belrondje leverde niets op. Dus toch maar zelf op bord 8 plaatsgenomen. En hopen op een goede afloop. Souburg had totnutoe alle drie de wedstrijden verloren. Zelfs van het toch duidelijk zwakkere De Pion. Dat zou dan toch niet zo moeilijk moeten zijn? Maar schijn bedriegt. Het team heeft veel sterke spelers in z’n gelederen. Twee van die spelers zijn zelfs clubkampioen bij RSR Ivoren Toren geweest. René Tiggelman (in 1985) en Jos van der Kaap (in 2015). Kortom met het gemis van onze kopman zou het nog een behoorlijke kluif worden om een goed resultaat neer te zetten. Als eerste was Homayoun klaar op bord 1 tegen Jos van der Jaap. In een complex middenspel had Jos zich tactisch verslikt en door insluiting een loper verloren. Hij kreeg nog best wat tegenspel, maar Homayoun maakte het kunstig af. 1 - 0
Als tweede was Dylan klaar. Op bord 2 met wit werden tegen René Tiggelman snel stukken geruild. Gezien het beeld op de
andere borden en uit respect voor zijn illustere tegenstander besloot hij voor eeuwig schaak te gaan. 1½ - ½ Als derde was Oscar klaar. Door zijn snelle spel kwam zijn tegenstander in gierende tijdnood. Toch wist Oscar helaas een paard en toreneindspel net niet te converteren: 2 - 1 Als vierde was Nathanael klaar. Op bord 5 speelde hij zijn tegenstander in de verdrukking en kon hij het mooi afmaken. 3 - 1
Ikzelf had een wat onbekender gambietje op het bord gezet, waarbij ik een pion gaf voor voorsprong in ontwikkeling. Lange
tijd kon ik redelijk wat druk zetten, maar uiteindelijk wist mijn tegenstander toch veel stukken te ruilen en het initiatief over
te nemen. 3 - 2 Naast mij werd Joaquin behoorlijk onder vuur genomen door Paul van Rooijen. Net als ik had Paul een obscuur gambiet op het bord getoverd. Zijn aanvankelijke pech was dat Joaquin dat kennelijk goed kende want hij blitzde de zetten in een razend tempo op het bord. Toen beide heren uit hun openingsboek waren, begon de choas. Paul had maar liefst twee pionnen geofferd voor een forse ontwikkelingsvoorsprong. Omdat Joaquin zijn ontwikkelingsachterstand niet opgelost kreeg, kreeg hij een dodelijke mataanval om z’n oren. Joaquin wist echter zoveel chaos te creëren dat Paul de weg kwijtraakte en daarmee ook een boel materiaal: 4 - 2 Toen ging het om de laatste twee borden. Zowel Joost als Lucas zaten op bord drie en vier nog te zweten. Een halfje uit die twee partijen zou genoeg zijn voor de teamwinst. Joosts stelling bood het minste perspectief. Het was een eindspel met dames op het bord waarbij Joost een paardenpaar had en zijn tegenstander (Robin Bosters) een loperpaar. Probleem was dat Robin een vrijpion op de damevleugel had en Joost nog een verzwakte pionnenstructuur op de koningsvleugel. Robins lopers cirkelden als gieren rond Joosts stelling. Uiteindelijk nam Joost het besluit om dan toch maar dames te ruilen en te hopen dat hij het remise zou kunnen houden. Helaas bleek dat niet het geval: 4 - 3 Lucas had lange tijd een gelijk toreneindspel op het bord. Op het moment dat hij wist dat hij remise moest houden en 16 man om het bord stonden, begon de spanning aan beide kanten duidelijk mee te spelen. Zijn tegenstander pushte en probeerde maar, maar uiteindelijk pushte hij iets te ver en kon Lucas zelfs het volle punt bijschrijven: 5 - 3 Uiteindelijk was het een bijzondere wedstrijd met in totaal vier clubkampioenen, aan elke kant twee, waarbij de uitslag voor ons net naar de goede kant uitsloeg.
|
Schaakvereniging RSR Ivoren Toren
(sinds 1919)