|
Op tijd door TL Djeez, 15 december 2019 "Ik had er geen rekening mee gehouden dat de wedstrijd om 12.00 uur begint. Maar als alles goed gaat, land ik om 10:50 uur op Schiphol en kan ik net op tijd zijn. Ik app je wel zodra ik ben geland." Aldus Joost een week voor de wedstrijd. Om 11:00 uur nog geen appje ontvangen. Nou ja, het zal toch wel goed komen? 11.45 uur, ik was inmiddels in de speelzaal: "Mijn vlucht was helaas vertraagd, ik denk dat ik er rond 12:45 uur kan zijn." Niks meer aan te doen, afwachten en duimen maar. Om de druk nog even op te voeren antwoordde ik nog dat hij maximaal een uur te laat mocht komen, maar dat wist Joost natuurlijk zelf ook wel. Het was wel gunstig dat Erasmus Wim Westerveld aan bord 1 had gezet, voor het geval dat Joost het onverhoopt toch niet zou halen. Maar Joost haalde het wel (laatste stuk per taxi!) en speelde met veel minder tijd nog een hele goede partij ook. Aan het einde van de middag moest hij in remise berusten, maar dat halfje was precies genoeg voor de teamwinst. Ook bij Wil speelde de tijd een belangrijke rol. "Uw vlag is gevallen", zei Wil tegen zijn tegenstander Wim Posthumus, toen deze over zijn veertigste zet aan het nadenken was. Wim speelde vervolgens een zet en antwoordde: "Maar ik heb mijn veertig zetten toch gehaald?" Wedstrijdleider erbij, consternatie alom. Uiteindelijk ontstond er consensus over het feit dat Posthumus zijn veertigste zet toch echt te laat had uitgevoerd en dat het punt dus naar Wil ging. Een enorme meevaller! Zie aan het einde van dit verslag nog even de weergave van dit klokincident door onze Philip, in zijn vrije tijd ook actief als arbiter. Philip had zelf al verloren van Pieter Sturm: "Ik raakte in het middenspel verzeild in een situatie, waarin de samenwerking tussen mijn stukken niet harmonieus was. In het eindspel was dit nog steeds het geval en uiteindelijk kostte mij dat twee pionnen, waarna ik opgaf." Fung (uiteraard) en de TL hadden toen al remises genoteerd. Mijn partij tegen de ons welbekende Leo de Jager had weinig om het lijf. Ik had tegen mijn principes in de vorige avond voor de interne gespeeld en ondervond daarvan toch wel wat naweeën. Ik had me nog zo voorgenomen om op tijd naar bed te gaan, maar ja, dat zit er echt niet in na een lange, spannende schaakpartij. Bovendien had ik geen contant geld bij me en vond ik het sneu voor Leo dat hij steeds de drankjes moest halen en betalen. Hier bood ik na ...Kg7 remise aan:  Ik was trouwens niet de enige die de avond ervoor gespeeld had, dat gold ook voor Philip (intern), Paul T., Mark, Fung en Wil (allemaal voor RSB team 1). Dat team won ook! Fung doet weer zelf verslag: "In een Maroczy Bind gaf ik met zwart mijn loperpaar weg in de hoop dat ik ooit in een eindspel terecht zou komen met een sterk paard tegen een zwakke loper. Nadat mijn twee torens op de c-lijn waren geneutraliseerd, had ik een groot plusje kunnen halen als ik 21...Dd4 (zie diagram) had gespeeld. Ik koos echter voor het ook aantrekkelijk uitziende 21...Df2. Ik had echter gemist dat na het gespeelde 22.Dd1 Ld4 23.Df1 ik min of meer gedwongen was om de dames af te ruilen. Na 23...Dxf1 en een paar zetten werd mijn remiseaanbod aangenomen door Cander Flanders."  De vlag van Posthumus scoorde toen de gelijkmaker voor ons: 2-2 aan de onderste vier borden. Paul T. speelde met Arno van Houten een hele wilde partij. T. kwam een dame tegen twee lopers voor, maar moest wel constant enorm blijven uitkijken. Als hij dat nou maar deed, dan zou dat punt wel naar ons gaan. Rechts naast hem zat Herbie, bij wie even het licht uit ging, waardoor hij twee zetten op rij een toren liet slaan (?) Ik snap niet precies wat hij daarmee bedoelde, maar het resultaat was dat hij een kwaliteit verloor. Dat leek een punt voor Frank van Zutphen van Erasmus te worden. Virtueel 3-3 dus. Het was wel goed dat Herbie zijn verloren stelling nog lang doorspeelde, want daar werd de tegenstander nog behoorlijk onzeker van. En dan onze Mark. Getergd door mijn verslag van de vorige wedstrijd en gemotiveerd door zijn opstelling aan een hoger bord, speelde hij tegen de ons welbekende Peter Torczynski de sterren van de hemel. Ik weet niet of dat helemaal waar is, maar het slot van de partij was sowieso schitterend. Met paard, toren en een paar pionnen zette Mark de witte koning klem in de hoek en vermeed daarna nog even een gemeen valletje van Peter. Punt voor Mark! Waar gaat zijn ratingsprong eindigen per 1 februari? Meteen daarna gaven Van Houten voor Erasmus en Herbie voor ons zich gewonnen en speelden alleen Joost en Wim Westerveld nog. Ik was nog even bang dat Joost misschien zijn tijd uit het oog zou verliezen, maar natuurlijk liet hij dat niet gebeuren. Hoppa, deze 3½-4½ overwinning was broodnodig en bijzonder welkom. We gaan daarmee Erasmus voorbij op de ranglijst en het degradatiespook is voorlopig even naar Hillegersberg (en Overschie) verjaagd.
PS 1: Nog even de impressie van Philip over het klokincident aan bord 7. Verklaring Wil (wit): "De tijd van mijn tegenstander (zwart) was verstreken, terwijl hij zijn 40e zet nog niet gespeeld had. Ik claimde de winst, maar mijn tegenstander speelde alsnog zijn 40e zet, stelde mijn klok in werking en noteerde die 40e zet ook." Verklaring Wim: "Ik heb 40 zetten gedaan en genoteerd en weet niet of mijn tijd al verstreken was, voordat ik mijn 40e zet voltooide." Op het moment dat de wedstrijdleider erbij geroepen werd liep de klok van Wil, moest Wil zijn 41e zet nog spelen en was de tijd van Wim reeds verstreken. Dit betekent dat laatstgenoemde dus niet het vereiste aantal zetten (40) binnen de daarvoor beschikbare tijd had voltooid. De wedstrijdleider heeft de partij terecht voor Wil gewonnen verklaard. PS 2: Supporter Keet (ook gespeeld de avond ervoor) was precies op tijd om alle hele punten voor ons gescoord te zien worden. Hij wist niet dat supporteren zó belangrijk was. |
Schaakvereniging RSR Ivoren Toren
(sinds 1919)