Team 1 weggetikt door Almere

door TL Djeez, 10 februari 2019


 RSR Ivoren Toren 11999-Almere 120503 - 5
1.Nathanael Spaan2134-Tobias Kabos23030 - 1
2.Joost van Rosmalen2159-Martijn Woudsma22210 - 1
3.Lucas Gortemaker1975-Ivo Knottnerus20650 - 1
4.Jason Zondag1960-Dennis van Leusden2048½ - ½
5.Paul Tromp2022-Caspar Kruijf1995½ - ½
6.Philip Westerduin1985-Diederic 't Hooft1959½ - ½
7.Michael Fung1955-Richard van 't Schip1970½ - ½
8.Wil Sparreboom1799-Roger Labruyère18351 - 0

Nee, 6-2 werd het niet. Ook niet voor onze gasten uit 020-buiten, maar met 3-5 waren die ook best tevreden. Zeker toen ze na afloop zagen dat CE 2 verloren had en zij nu bovenaan staan.

Het was wel te verwachten dat we een lastige middag zouden krijgen tegen Almere. Ik kon deze keer geen luxe bankzitter opstellen om Sebastiaan te vervangen. Maar aan invaller Wil lag het zeker niet hoor, want hij was de enige van ons die wist te winnen. Aan bord 8 versloeg hij jeugdspeler Labruyère (ook invaller). Maar toen was de wedstrijd allang verloren. Dat gebeurde vooral aan de hoge borden, maar ja die ratings spreken boekdelen. Misschien had ik een tactische list moeten verzinnen? Aan de andere kant: Almere speelde tot nu ook steeds in verrassende opstellingen. We zullen het nooit weten.

Philip kwam al vroeg melden dat hij een remiseaanbod had gekregen van 't Hooft, maar ik zei dat hij zelf maar moest beoordelen wat te doen. In eigen woorden: "De eerste 20 zetten kostten mij slechts enkele minuten. Daarin was afgeruild naar een voor mij iets minder staand eindspel, waarin mijn tegenstander remise aanbood. Dit werd door mij afgeslagen, maar enkele zetten later kon ik het juiste vervolg niet vinden en bood ik zelf remise aan. Dit werd door mijn tegenstander geaccepteerd."

Ook bij Fung werd het remise. Ik denk niet dat er veel tekening in die strijd is geweest. Ik ben vergeten te vragen of zijn tegenstander soms familie is van Johnny "Il Bello". In Michaels woorden: "Mijn tegenstander was al na twee zetten uit de theorie, want hij speelt normaal Lb5 Siciliaans en dit vermeed ik mooi met 1.e4 c5 2.Pf3 g6. Hierdoor had mijn tegenstander al na ongeveer 7 zetten de helft van de tijd verbruikt. Er kwam een c3 Siciliaans op het bord met een geïsoleerde d4 pion voor wit. Heel toevallig bestond mijn minieme voorbereiding eruit dat ik een paar minuten voordat ik vertrok naar de club deze stelling door de computer had gegooid, omdat ik altijd een beetje moeite heb met deze stelling. De computer gaf een eenvoudige gelijkspel voortzetting en dit volgde ik braaf op. Het evenwicht werd ook lang niet verbroken. Na de nodige stukkenruil bleef een ongelijke loper en toren en paard middenspel over. Ik voelde aan dat de stelling in wits voordeel begon te kantelen omdat zijn loper wat actiever was. Gezien de overige borden leek het al een verloren strijd te zijn en mijn tegenstander had nog minder dan 10 minuten. Omdat ik niet erin geloofde dat ik zelf ooit voor de winst kon spelen en ik erger wilde voorkomen vond ik het een heel goed moment om op zet 20 remise aan te bieden wat werd aangenomen."

Lucas verloor aan bord 3 in een hele korte partij. Ik denk een zetje of 15. Het zag er erg stevig uit wat zijn tegenstander Knottnerus daar produceerde.

Dan naar Joost aan bord 2. Want wat daar allemaal gebeurde? Joost bracht een blijkbaar bekend stukoffer en verbruikte voor zijn eerste 15 (?) zetten nauwelijks tijd. Sterker nog: door de halve minuut increment per zet kwam hij zelfs ruim boven de 1:30 uur op zijn klok. Tegenstander Woudsma kende het niet en moest vol in de denktank om het offer te overleven. Hij kwam er uiteindelijk wel uit, met een kwaliteit meer, maar Joost had een stuk of drie vrijpionnen. En zeeën van tijd. En toch ging het mis. Ik heb niet gezien hoe, maar het schijnt dat hij mat over het hoofd zag. Erg zuur. Niet alleen voor hem, maar voor het hele team, want deze domper deed ons wel de das om.

Spaan werd aan bord 1 langzaam gewurgd door Kabos, de sterkste man van Almere (2300+). Partij leek (vanuit wit perspectief) wel een beetje op die aan bord 3, duurde alleen wat langer.

Na de winst van Wil speelden toen alleen Paul T. en de TL nog. Nou, als wij allebei wonnen zou het nog 4-4 worden! Maar het was eerder de vraag hoe wij konden voorkomen dat we allebei verloren. Paul deed dat door, in een stelling met een paar pionnen minder, met paard en toren eeuwig schaak af te dwingen tegen Kruijf. In dit geval niet nodig om te vragen naar eventuele familiebanden.

En de TL? Die kreeg een vervelende openingsvariant tegen en stond in het middenspel beroerd. Mijn enige troef was de klok. Tegenstander Van Leusden moest nog heel veel zetten spelen in heel weinig tijd. Voor de laatste tien zetten had hij steeds een minuutje plus increment. Hierdoor vond hij niet de winstweg, die er wel was. Maar jammer genoeg vond hij wel de juiste verdediging, toen ik een venijnige tegenaanval inzette. Toen de kruitdampen na de tijdcontrole waren opgetrokken, resteerde er een eindspel met ongelijke lopers. Ik verloor/offerde twee pionnen om dit remise te kunnen houden. Goed gedaan, vond ik zelf, maar de wedstrijdpunten zaten wel mooi bij onze gasten in de tas.