Berichten van het Brienenoordeiland (3)

De vruchtenpluk

door de ogen van Margreet, 7 september 2020


Omdat toch niet de hele wereld van kinderen (en ouders) uit schaken bestaat, hadden we gedacht: het zou leuk zijn als er nog een heel andere activiteit zou zijn, bij voorkeur buiten.

Keet kwam met de vruchtenpluk. Op het Brienenoordeiland groeien een hoop bomen en planten en sommige daarvan bevatten eetbare onderdelen (en sommige zijn best giftig). Er zijn diverse vrijwilligers die daar veel van weten en die graag een kleine excursie over het eiland aanbieden om je er meer van te vertellen. Dat leek mij best een goed idee: het is leerzaam, je ziet nog eens wat anders dan vierkante bruine en witte velden (vrij naar Ruud Neumeijer) en je komt buiten. En zo gebeurde.

Als aardigheidje, en met de bedoeling dat volwassen en jeugdschakers eens met elkaar in aanraking zouden komen, hadden we op verschillende plaatsen in het landschap enkele schakers geposteerd die een bijzondere schaakvorm zaten te spelen. Hopelijk zouden de kinderen daar dan op afkomen en dan mochten ze raden wat die mannen aan het doen waren.

Om 14:00 ongeveer vertrokken we. Direct om de hoek stonden al doodgewone onkruidplanten waar een verhaal bij hoorde, bv. hondsdraf, waarvan de blaadjes een beetje pijnstillend werken. Een eindje verderop stonden struiken met besjes: de meidoorn, bosbes en even later ook de vlierbes, waar je heel lekkere limonade van kunt maken. Je moet wel goed weten wat je voor struik of boom ziet, want niet al die besjes kun je eten.

Alle kinderen hadden een schaaltje en een schaartje meegekregen om eetbare blaadjes, besjes en andere vruchten af te knippen. Die konden ze na terugkomst gebruiken om er een cracker mee te beleggen (en op te eten).

Na 50 meter kwamen we al langs het eerste tafeltje met schakers. Een klein groepje kinderen ging er ook direct op af. Veel raden hebben ze niet gedaan; de heren gaven gewoon uitleg over hun bezigheden, dus een echte wedstrijd werd het niet. Natuurlijk waren er braamstruiken en hier en daar zaten er goede rijpe bramen aan. Die kenden ze allemaal wel.

Op het eiland lopen ook van die grote bruine harige koeien rond. Die hadden kennelijk op de nadering van een flinke groep kinderen een beter heenkomen gezocht, maar daarbij wel een en ander achtergelaten, zoals Robin iets te laat ontdekte. Hij heeft zijn schoen flink moeten afspoelen...

Weer verder richting het water stonden paardebloemen (jonge blaadjes zijn lekker in de sla) en vlak bij het water was een appelboom. Nou dat was het natuurlijk helemaal: iedereen moest en zou een appel hebben, al was het een beetje eng omdat hij op een helling staat. Diverse vaders moesten een nat pak riskeren om voor hun kind een appel te plukken. Iedereen hield het gelukkig droog totdat het helaas daadwerkelijk begon te regenen. Een korte felle bui doorstonden we onder een dikke boom met een flinke bladerkroon.

Vlak daarvoor hadden we nog 2 heren aan een tafeltje met een schaakspel ontmoet. Die hebben daarna ook rap de benen genomen, terug naar de feestzaal. Ook onze groep nam nu de korte route want misschien zou er nog meer regen komen. Achteraf was dat voorbarig want er is die middag geen enkele bui meer gevallen.

Bij terugkomst gingen de kinderen onder leiding van de gidsen hun crackers maken. Zag er leuk uit; ik ben alleen vergeten er een foto van te maken. Ze hadden het allemaal best leuk gevonden en de ouders zeker ook! Succesje!

Ongeveer 4 van de schakende heren hebben door het inkorten van de route geen kind meer voorbij zien komen. Ik hoorde achteraf dat Jason & Arend nog uren voorbij de Brienenoordbrug aan de oostpunt van het eiland aan een tafeltje hebben zitten schaken. Maar bij het vallen van de avond was iedereen wel weer terecht.


Tycho, Thomas, Arne en Fender hebben wel oren naar eetbare vruchten; Joris twijfelt nog.


Joris bemoeit zich al met partij; Simon wil er wel meer van weten.


Qian en Mees luisteren aandachtig.


Simon en Maarten twijfelen nog tussen schaakstukken of vruchten bij het bord van Bahman en Wijnand.


Vader Ad ziet toe hoe vader Bas de kleefbollen uit zijn jasje slaat.


De oogst.


Na afloop werd de oogst in tussendoortjes verwerkt en opgepeuzeld.


Keet legt het nog eens uit aan de bijzonder fitte Peter Nederhand ;) Leo Veth luistert mee, Paul Dekker hoort het stoïcijns aan.


Romantischer dan dit werd het niet: Eeuwig schakende Arrian & Bas, eeuwig wachtend op vruchtplukkers - die waren al voorbij.
Dit deel van het eiland is in het voorjaar van 2020 volledig op de schop gegaan voor de aanleg van maar liefst 2 bruggen. Ook het oude bruggetje wordt vervangen.